Είναι καιρός τώρα που έχω σταματήσει να
δημοσιοποιώ κείμενα μου παρόλο που συμβαίνουν πολλά και στο προσκήνιο και
κυρίως στο παρασκήνιο, σε κάθε επίπεδο ενασχόλησης μου και παρακολούθησης , για
τις ανάγκες του ρεπορτάζ, στο δημόσιο
βίο στις ΗΠΑ αλλά και στην Ελλάδα. Υπάρχει λόγος σημαντικός που προς το παρών
έχω επιλέξει την οδό της σιωπής…. Για πολλά και για πολλούς… Βιώνω τόσα μα τόσα
πολλά το τελευταίο διάστημα… Μόνο η ψυχή μου ξέρει. Η ψυχή μου και ο Θεός ο
μόνος καρδιογνώστης… Συναισθήματα ανάμεικτα. Όλα μέσα. Και πόνος. Και
απογοήτευση. Και χαρά που βλέπω τα δυο βλαστάρια μου. Την Αλεξάνδρα και τον
Στέφανο. Τσάκισα όταν την είδα να κλαίει
λες και έχανε τον κόσμο από τα πόδια της προχτές.. Αλλά ξέρω βαθιά μέσα μου ότι
κάθε εμπόδιο μόνο για καλό είναι.. Δοκιμασίες, μικρές ή μεγάλες που δίδονται, μόνο σε όσους είναι
προορισμένοι για μεγάλα πράγματα… Κάθε
άνθρωπος ένας ολόκληρος κόσμος. Ένα ανεξερεύνητο σύμπαν. Με τους γαλαξίες του.
Τους πλανήτες του. Ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι θυσίες μπορεί να κάνει κάποιος
που αγαπά τόσο –μα –τόσο πολύ… Ακόμα και αν φτάσει στο σημείο να στερηθεί
συνειδητά ότι αγάπησε και για ότι πόνεσε περισσότερο ακόμα και πριν το
αποκτήσει… Λόγια ακαταλαβίστικα. Θα πείτε. Ναι λόγια καρδιάς που είναι μόνο για
πολύ λίγους… ελάχιστους… Ειδικά όταν τα συναισθήματα που βιώνεις προέρχονται ως ερεθίσματα από πολύ
λίγους… Προδοσία. Αχαριστία. Αγνωμοσύνη. Απληστία. Επτά θανάσιμα αμαρτήματα.
Για μένα. Για σένα. Για εκείνη… Για εσάς. Για όλους μας… Φιλία. Απόρριψη. Υποκρισία. Συνεχής. Ψέματα.
Απίστευτα ψέματα. Έρωτας.
Συντροφικότητα. Συνεργάτες. Μίσος. Και πάθη ανομολόγητα. Θυσίες. Απιστία.
Πίστη. Αγάπη. Διαπλοκή προσωπικών με την
πολιτική. Ίντριγκες. Δολοπλοκίες. Μαχαιρώματα. Ψευτιές. Παγίδες. Ο ένας
στον άλλο… άνθρωποι που ούτε καλημέρα δεν σου λέγανε χρόνια τώρα και ας τους
είχες ευεργετήσει πολλαπλώς… Τώρα σου λένε τα εσώψυχα τους… Ανατροπές. Η μία
πίσω από την άλλη. Και εκεί στο πίσω μέρος της ψυχής. Πόνος. Πολύς πόνος.
Πικρία. Για όσους προδίδουν. Προ ημερών
άκουσα μια φράση. Μαχαίρι στην καρδιά μου. Τομή. Ένιωθα τους παλμούς της καρδιάς μου να
αυξάνουν διαρκώς. Το βλέμμα του… Αυτό το βλέμμα του φωτιά. Σα το δικό μου
εκείνα τα άστατα χρόνια της απόλυτης μοναξιάς. Κόντρα στην κόντρα. Η μια πίσω
από την άλλη. Το αίμα βράζει… «Θέλω να φύγω σου
είπα!...κάνε κάτι…» Δάκρυα… Μάτια γεμάτα δάκρυα… Τσάκισα όταν την είδα να κλαίει έτσι… Πήρα
της σκούπισα τα ματάκια και έμεινα να την κοιτάζω… Τόσα πολλά μα τόσα πολλά
όλους αυτούς τους μήνες… όλα μαζεμένα… Όλα…
Ένα μόνο να ξέρεις και εσύ και εσύ…
όταν κάπου… κάποτε… μετά από πολλά χρόνια… θα ανακαλύψεις αυτές τις σκόρπιες γραμμές και
θα καταλάβεις… θα συνδυάσεις… γεγονότα και καταστάσεις… και θα θυμηθείς ότι σας (και σε)
αγάπησα, τον κάθε έναν για τα δικά του χαρίσματα τα προτερήματα ή τα
μειονεκτήματα, όσο τίποτα άλλο στην
μικρή, μπροστά στο απέραντο ταξίδι προς την αιωνιότητα
γεμάτη πόνο και μπορώ να πω με άνεση πλούσια σε βιώματα, ζωή μου…
Ίσως απροσδόκητα να πλησιάζει ένα τέλος…
Για όλους μας… Μια νέα αρχή. Ένα νέο
ταξίδι… Ίσως δεν ξέρω. Ο Θεός μόνο
ξέρει… Νιώθω τόσο… άστο τίποτα. Δεν λέω τίποτα. Παραλίγο να παρασυρθώ και να
αρχίσω να γράφω πιο προσωπικά ζητήματα…
Λοιπόν πάμε κανονικά όμως με
ξέρετε τόσα χρόνια.
Ωστόσο, για να το προσγειώσω λίγο, κρατώ μόνο μανιωδώς γραπτές σημειώσεις…Για κάθε θέμα. Για κάθε υπόθεση που ερευνώ... Σημειώσεις άλλες κωδικοποιημένες άλλες όχι... Ατάκτως ειρημένες και τοποθετημένες εδώ και εκεί.
Όπου βρω χαρτί. Χαρτάκια παρά χαρτάκια. Χαρτοπετσέτες αν τύχει και δεν έχω
σημειωματάριο μαζί. Λέξεις κλειδιά ημερομηνίες και ονόματα για να θυμάμαι το θέμα και μετά τα αφήνω στην άκρη για την κατάλληλη στιγμή. Την κατάλληλη ώρα. Για όλα. Για κάθε θέμα.
Σήμερα γράφει και ανοίγει blog και blogάκια
και ο κάθε ένας. Σημαντικός ή ασήμαντος. Αν και μεταξύ μας τώρα άνθρωπος και ασήμαντος δεν μου πάει. Για μένα
όπως έχω πει πολλές φορές ο Άνθρωπος(κατά το Άνω Θρώσκω) είναι το τελειότερο
δημιούργημα του Θεού και της Φύσης. Αλλά τέλος πάντων τρόπος
έκφρασης. Έτσι για να αρχίσω
κάπως. Αμήχανα η αλήθεια είναι μετά από τόσο καιρό στο laptop. Αποτραβημένος μακριά από όλους. Χωμένος μέσα στα προβλήματα και τις
υποχρεώσεις όπως όλοι μας. Ασφαλώς θα
περιμένετε να αναφερθώ στην υπόθεση της δίκης με τον συνάδελφο Θανάση Τσίτσα
και την προσωπική δικαίωση μου-άλλη μια στο ενεργητικό μου – δεν είναι και τόσο
σημαντικό. Παρακάτω στο υστερόγραφο λέω
μερικές σκέψεις μου. Δεν είναι και το μείζον στην παρούσα φάση. Άλλωστε αυτή η
απόφαση αφορά δυο ανθρώπους άντε το πολύ 10 το πολύ 20 άτομα. Επαγωγικά και
συμπερασματικά όμως αφορά μια ολόκληρη
κοινότητα, την Ελληνική στις ΗΠΑ και ένα
ολόκληρο κόσμο. Αυτόν της δημοσιογραφίας. Στην Ομογένεια αλλά και στην
Ελλάδα. Ας είναι είπα δεν είναι του
παρόντος. Και δεν θα επεκταθώ.
Επανέρχομαι στις σκέψεις που ξεκίνησα να πληκτρολογώ. Αν έγραφα, λοιπόν και κυρίως αν αποκάλυπτα όλα όσα έχουν περιέλθει εις γνώση μου ή πολύ περισσότερο εις γνώση στην ομάδα φίλων και συνεργατών με τους οποίος μιλώ καθημερινά δεν είναι μόνο ότι θα είχαν χάσει αρκετοί τον ύπνο τους σε Αθήνα Νέα Υόρκη και Ουάσιγκτον, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, αλλά όπως και στο παρελθόν με όσα έχουμε αποκαλύψει από την κοινή προσπάθεια του GreekAmericanNewsAgency, είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο, πως θα είχαν δρομολογηθεί εξελίξεις, όπως έχει συμβεί με ότι και αν καταπιανόμαστε. Χρόνια τώρα. Σκέφτομαι τώρα που το ξανά κοιτάζω το κείμενο μου αν τολμούσα να γράψω ή να φωτογραφίσω όσα συνέβησαν την περίοδο πριν και μετά την ολοκλήρωση του λεγόμενου ελληνικού PSI κάποιοι -πολιτικοί και δημοσιογράφοι σε Αμερική και Ελλάδα-θα έπρεπε να ανοίξουν λάκκους για να κρύψουν τα ανομήματα τους...
Μετά, έτσι καθώς κάθομαι και μετρώ τις αμέτρητες ώρες στα τηλέφωνα και κοιτώ τις σημειώσεις μου, συνειρμικά μου έρχονται στο μυαλό όσα έζησα και όσα (εξακολουθούμε) και ζούμε, ελάχιστοι μπορώ να πω, μετρημένοι στα δάκτυλα, με τον απίστευτο πόλεμο μέχρις εσχάτων και εξόντωσης μεταξύ δημοσιογράφων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο διεκδικούν πρωτιές ο ένας τρελαμένος με την αυτοπροβολή για "αποκλειστικά" επειδή τάχατες έχει "εισέλθει" στα άδυτα του ΔΝΤ(IMF) και ας μην έχει πατήσει ποτέ του ούτε στον όροφο που παίρνονται οι αποφάσεις από το ΔΣ του πανίσχυρου τραπεζικού συστήματος δουλεύοντας και εξαπατώντας τους διευθυντές του στον σταθμό του, ο άλλος πάλι να σκαρώνει ένα σωρό ίντριγκες και δολοπλοκίες όχι μόνο εναντίον του πρώτου αλλά και άλλων. Δολοπλοκίες και ίντριγκες που αγγίζουν την παράνοια...
Ύστερα, κοιτώ ένα χαρτάκι με ένα όνομα κωδικό ενός Αμερικανού που εμπιστεύτηκε μια απόρρητη έκθεση για ένα θέμα μείζονος εθνικής σημασίας για την Ελλάδα και σκέφτομαι να το βγάλω προς τα έξω; να κάνω άλλο ένα αποκλειστικό και μια επιτυχία;να το ρισκάρω ή να το προωθήσω σε άλλο φίλο από τους 10αδες διάσπαρτους που έχουμε στο διαδίκτυο για να μη διακινδυνεύσω και εγώ και άλλοι κοντά σε μένα. Θα δείξει. Θα φανεί... Μόλις δημοσιοποιηθεί... Η πληροφορία για οπλοστάσια και ένοπλους πυρήνες του UCK με περισσότερους από 2000 ετοιμό πόλεμους ισλαμοφασίστες φανατικούς που είναι έτοιμοι να επέμβουν μόλις τους δοθεί η "εντολή"; Και να τα κάνουν γης μαδιάμ αιματοκυλίζοντας την ενδοχώρα και τα αστικά κέντρα Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας Ιωαννίνων και Εχίνου... Εκεί είναι σφηκοφωλιά...
Να αναφερθώ σε μυστικές εκθέσεις που κυκλοφορούν από email σε email για τον τελικό διαμελισμό της Ελλάδος μέχρι τα τέλη του 2013 ; Αναρωτιέμαι είναι μπλόφα όλα αυτά ή μαζικές επικοινωνιακές μετρήσεις αντιδράσεων της κοινής γνώμης λαών και εθνών που πρόκειται να αποτελέσουν και να απολέσουν εδάφη και εθνική κυριαρχία;Είπατε τίποτα; Συμπτώσεις ;Μπορεί....
Να γράψω για τα ένοπλα αντάρτικα που ετοιμάζονται ως ασπίδα προστασίας της πατρίδας από αληθινούς πατριώτες που έχουν δοκιμαστεί; Στο παρελθόν σε πρόσφατα ιστορικά γεγονότα που άλλαξαν την ροή της ιστορίας και τον χάρτη των Βαλκανίων το 1992 μετά την πτώση του υπαρκτού σοσσιαλησμού...
Να αποκαλύψω(με) ποιες ομάδες δρουν με τον μανδύα του πατριωτικού κινήματος -της μόδας μετά την επιβολή του μνημονίου και την άρση και απώλεια της εθνικής κυριαρχίας...;
Από που να αρχίσω;και τι να πρωτό θυμηθώ... Τέλος πάντων ας υπάρχουν και στην κατάλληλη στιγμή θα τα δείτε να εμφανίζονται αυτά και πολλά άλλα ρεπορτάζ με συγκλονιστικές πληροφορίες όχι πια σε εμάς -στους γνωστούς ιστότοπους που ξέρετε εδώ και μια 8ετια- ή στα ΜΜΕ που προσωπικά συνεργάζομαι... Αλλά σε εντελώς άλλους χώρους...
Και για να περάσω σε πιο διεφθαρμένα ζητήματα που αφορούν κυρίως τον μικρόκοσμο μας ναι είναι πολλά που εδώ και μήνες δεν έχουμε αναφερθεί ενώ παλαιότερα θα είχα χαλάσει τον κόσμο...
και θα έγραφα ώρες ατέλειωτες... Εμ έλα που άλλαξαν πια τα πράγματα... Σήμερα είσαι χρήσιμος όταν δεν μιλάς και ακόμα πιο χρήσιμος όταν το βουλώνεις...
Πράγματι θα μπορούσα να γράφω ασταμάτητα από τον Μάρτιο του 2012 αλλά δεν το κάνω γιατί πια ο φόβος ακόμα και στα κείμενα μου που πληκτρολογώ στο προσωπικό μου laptop κυριολεκτικά με έχει κυριεύσει από τους συχνούς υιούς και το μπλοκάρισμα του κουμπιούτερ μου...
Χάνω αρχεία ολόκληρα αρχεία ξαφνικά... Είτε μέσα από τον σκληρό μου είτε μέσα από το network που έχω με κάποιους φίλους συνεργάτες μου...
Και έτσι παλιά μου τέχνη κόσκινο που λένε. χαρτάκια. Σημειώσεις. Για όλα. Δεν είναι και λίγο να σε απειλεί ένας πλούσιος αδίστακτος ελληνοαμερικανός μπροστά σε 10αδες μάτια ότι θα σε σκοτώσει αν ξανά γράψεις το όνομα του, επειδή έμαθε ότι τον ερευνώ για τις τώρα δραστηριότητες του αλλά και για το πολύ βρόμικο παρελθόν του και να ατάραχοι να το βλέπουν-΄οτι σε απειλεί σε χτυπά συγκεκριμένα μου τράβαγε τα μαλλιά για περισσότερο από 20'' απαθείς και φοβισμένοι επειδή ο "κύριος" πληρώνει. Ειδικά εκείνη την βραδιά ήταν ο μεγάλος οικονομικός χορηγός της εκδήλωσης ενός ιστορικού συλλόγου Λακώνων και πιο συγκεκριμένα της Αναβρυτής και όλοι να κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο επειδή έχει χρήμα... Ευτυχώς που πάντα, και με έχει σώσει στην κυριολεξία, το κασσετοφωνάκι μου...και κράτησα κάποια στοιχεία...αν και υπάρχουν μάρτυρες...
Και ο φόβος γίνεται ακόμα μεγαλύτερος όταν σκαλίζεις άλλες ακόμα πιο επικίνδυνες υποθέσεις που αφορούν την ασφάλεια της πατρίδας και θες να τις διοχετεύσεις εκεί που θα έπρεπε και θα όφειλε κάθε πατριώτης αλλά φοβάσαι γιατί όλες οι υπηρεσίες μας είναι διάτρητες και τρύπιες από σταγονίδια καλοπληρωμένα...
Και όμως παρ όλα αυτά βρίσκω χρόνο και ασχολούμαι και με τα μικρά και τετριμμένα για όσους χρωστούν της Μιχαλούς εκεί στην G- Astoria... Που τρομάρα τους έχουν πλάκα όσο δεν έχεις επαφές μαζί τους... Ανθρωπάκια...
Θέματα και θεματάρες. Υποθέσεις και ζητήματα που είτε αφορούν θέματα, ρεπορτάζ και υποθέσεις που παρακολουθώ προσωπικά για χρόνια , όπως λ.χ τα διαδραματιζόμενα στο εσωτερικό της ελληνικής κοινότητας στην Νέα Υόρκη(και σε άλλες πολιτείες όπως το Σικάγο και η Φλόριδα) στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων η οποία πια έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού και πολύ φοβάμαι πως οι εξελίξεις πριν και μετά τις εκλογές για την ανάδειξη νέου ΔΣ (αν γίνουν ) θα με επιβεβαιώσουν για ακόμα μια φορά. Οι Γαλάτουλας και Τσεκερίσης, θα κλέψουν τις εκλογές και να το θυμηθείτε με κανένα φοβερό και τρομερόι ποσοστό. Σημειωτέον οι γραμμές αυτές γράφονται κάπου στα τέλη Μαϊου(2012)… Αλλά το ένστικτο μου αυτό λέει. Από το ρεπορτάζ και τις πληροφορίες που έχω. Μπορεί και να διαψευσθώ. Ίσως. Θα δείξει.
Αν και γενικά στην ελληνική κοινότητα τώρα τελευταία συμβαίνουν πάρα πολλά που δεν
δημοσιοποιούνται πια… δεν γράφονται. Πως το λένε! Από συνειδητή επιλογή
των υπολοίπων «συναδέλφων» εδώ και χρόνια που έχουν επιλέξει τον
συμβιβασμό και την πλήρη εξάρτηση.
Ούτε καν συζητιούνται. Γίνονται όμως πολλά. Π.χ γνωστός γνωστότατος και προβεβλημένος επιχειρηματίας, και τραπεζίτης, καταδικάστηκε για τρίτη φορά και ουδείς μιλά… ναι λεφτάς ο τύπος και προκλητικός. Εριστικός. Τσαμπουκάς. Έλα όμως που σύντομα αυτός ο τσαμπουκάς θα του σπάσει μόλις βρεθεί πίσω από τα κάγκελα! Το παίζει δυνατός λεφτάς τραπεζίτης και δωρητής με ξένα μαύρα κλεμμένα λεφτά έλα όμως που τον έχουν στριμώξει άγρια και πλησιάζει η ώρα του που θα σκάσει σα μπαλόνι… Στην ώρα του και αυτό το ρεπορτάζ. Στην κατάλληλη στιγμή. Όταν θα έχουν ωριμάσει οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις δημοσιοποίησης και αυτής της ζοφερής δυσώδους υπόθεσης.
Από πού να αρχίσω και που να σταματήσω. Βλέπεις δεν είναι λίγο το διάστημα της σιωπής. Μήνες ολόκληροι. Το τι έχει συμβεί δεν λέγεται… αλλά γράφεται… όσων ούπω… Πλησιάζει η ώρα. Σύντομα για να μην έχουμε και παραγραφές…. Ναι γίνονται πολλά στην Νέα Υόρκη. Στην Ουάσιγκτον στο Σικάγο στην Καλιφόρνια και στην Φιλαδέλφεια. Θα γραφούν. Λίγο υπομονή. Συνήθως όταν απλώς προαναγγέλλουμε τέτοιες μεγάλες έρευνες έστω και φωτογραφικά κάποιος λόγος υπάρχει. Και ο νοών νοείτω…. Το σίγουρο είναι ότι δεν στέλνουμε μηνύματα και κώδικες για άλλου είδους ύποπτες συναλλαγές και αλισβερίσια για να εξαγορασθεί η σιωπή και να εξασφαλισθεί το καταχώνιασμα με ένα καλό αντίτιμο. Αν συνέβαινε αυτό πιστέψτε με θα είχα θησαυρίσει 28 χρόνια τώρα και ειδικά τα τελευταία 12 χρόνια στην Νέα Υόρκη όπου όποια πέτρα και αν σηκώσεις θα βρεις και έναν ηγέτη και εθνοσωτήρα θα βρεις με μαύρο και γεμάτο σκιές παρελθόν θα βρεις δυστυχώς… όχι! Βέβαια. Αλλιώς αν συνέβαινε κάτι τέτοιο ως πρακτική «επαγγελματική» δεν θα αντιμετώπιζα πολλές φορές σοβαρό-σοβαρότατο –πρόβλημα επιβίωσης. Όπως οι άλλοι (βλ. Λυκομήτρος, Τσίτσας, Σερέτης, Ζουπανιώτης, Φίλιος, και όλο το υπόλοιπο συνονθύλευμα) με κατηγορούν ψιθυριστά ή φωναχτά. Πετώντας λάσπη με μισόλογα και φωτογραφικά όπως ο προσφάτως αυτοανακηρυχθείς σε δημοσιογράφο και πολύς Σάκης Σερέτης μετά του άλλου πρώην εχθρού, θυμάσαι Σάκη που αδημονούσες το 2006 πότε θα βγει η έρευνα για την ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ για εκείνο το καθίκι…. Η προαναγγελία σε τέτοια μεγάλα θέματα και υποθέσεις γίνεται για άλλους λόγους. Που δεν βάζει εύκολα ο νους, αλλά και για να μπερδεύει και επειδή υπάρχουν πάντα καλοθελητές και διαθέσιμοι, που θα πέσουν σα τα ποντίκια στη φάκα με το τυρί, που θα σπεύσουν να ενημερώνουν τους «ενδιαφερόμενους» (μη τρελαθώ κιόλας ) όλα αυτά τα «καλά παιδιά» λόγω φόρτου και δουλειάς με business φυσικά δεν έχουν χρόνο να διαβάσουν και να ενημερωθούν αν υπάρχει κάτι που τους αφορά. Άλλωστε όλοι αυτοί οι εθνοσωτήρες ηγέτες ή όπως αλλιώς τους πεις, έχουν εξασφαλίσει προηγούμενα, την σιωπή και την εξαγορά –για αυτό μιλώ για πλήρη εξάρτηση και διαπλοκή με σκοτεινά και προσωπικά ιδιοτελή προσωποπαγή συμφέροντα - ότι ουδείς θα τολμήσει να τα βάλει μαζί τους ή να γράψει την αλήθεια για κανέναν από δαύτους. Για τον ….κυρ Στάθη ή τον Δημήτρη τον Νίκο τον Γιώργη και πάει λέγοντας…
Οπότε πάντα τότε υπάρχουν οι καλοθελητές. Αυτοί που μας παρακολουθούν επί 24ωρου βάσης και καλά κάνουν , τι κάνουμε τι γράφουμε και για ποιους λέμε, αυτή είναι η δουλειά τους δεν τους παρεξηγούμε- και μετά σπεύδουν να παρέχουν «ενημέρωση» στον «ενδιαφερόμενο». Μετά εισπράττουν με το αζημίωτο και ένα «ευχαριστώ βρε… Τόλη (μη παρασύρεσθε και μη κάνετε αναγωγές και εύκολους συνειρμούς δεν υπάρχει μόνο ένας Τόλης ) να είσαι καλά… πέρνα να πάρεις και ένα check για την εφημερίδα να στηρίξουμε την προσπάθεια σου… »
Τι να πρωτογράψω; για τον Καστανά; Μου
γράφετε γιατί σταμάτησα; Δεν σταμάτησα. Κάθε άλλο χρόνο του δίνω να μετανοήσει…
οι βρομιές και οι απάτες του θα βγουν για να καταγραφούν στην ιστορία για τις
επόμενες γενιές και για να ντρέπονται οι δικοί του και οι συγγενείς του… στην
ώρα τους όμως. Εξ άλλου θα έχουμε
εξελίξεις στο θέμα αυτό πολλές. Και σύντομα μάλιστα οπότε υπομονή να έχετε
εσείς και εκείνος την υγεία του για να του ρίχνουμε στα τεράστια γαϊδουρινά
αυτιά του. Μπας και κοκκινίσουν από ντροπή και ζητήσει και καμία συγνώμη για
αυτά που έχει κάνει…
Είτε, συνεχίζω στο τι θα μπορούσα να γράψω και να έχω αποκαλύψει όλο αυτό το μεγάλο διάστημα της μεγάλης σιωπής μου, θέματα πολύ περισσότερο που αφορούν αναλύσεις και εκτιμήσεις ή ρεπορτάζ και πληροφορίες για την ζοφερή πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα η οποία πια ετοιμάζεται να εισέλθει στον προθάλαμο μιας ανείπωτης εθνικής τραγωδίας από την οποία δεν ξέρω πως και με ποιο τίμημα θα (και αν ) εξέλθει. Αρτιμελής. Αν θα είναι η Ελλάδα όπως την γνωρίσαμε εμείς που γεννηθήκαμε στο τελευταίο τέταρτο του 20ου και στις αρχές του 21ου αιώνα ή αν θα ζήσουμε σε μια Ελλάδα κατά πολύ περιορισμένη στα εθνικά της σύνορα με εντελώς κατακερματισμένη την έννοια της εθνικής κυριαρχίας. Δεν θα ήθελα όμως σήμερα να γράψω μέσα από αυτό εδώ το «προσωπικό σημειωματάριο» για αυτά τα θέματα. Άλλωστε πολύ σύντομα, αν και δεν πρέπει να έχετε παράπονο, θα έχετε την ευκαιρία να τα δείτε να ξεδιπλώνονται αναλυτικά και εκτενώς, ρεπορτάζ αναλύσεις και εκτιμήσεις πολιτικές, στο γνωστό πια δημοφιλές και καταξιωμένο, σε όλους εκείνους τους χώρους τα περιβάλλοντα αλλά και τα πρόσωπα που διαμορφώνουν γνώμες(opinion makers και παράγουν πολιτικά γεγονότα( opinion leaders) στην Ελλάδα ή στις ΗΠΑ, ηλεκτρονικό magazine GreekAmericanNewsAgency.com. Όχι εδώ μέσα είπαμε θα λέμε πιο «προσωπικά». Λιγότερο ενδιαφέροντα θέματα που αφορούν λίγους. Πολύ λίγους….
Είτε αφορούν τα εσωτερικά της δημοσιογραφικής κοινότητας στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα τα οποία όζουν χονδροειδέστατων σκανδάλων με εκβιασμούς αλληλοεξοντώσεις και σκηνικά που όταν αρχίσουμε να εξιστορούμε, εμείς με στοιχεία και όχι με πυροτεχνήματα από τους γνωστούς άσχετους και μη σοβαρούς εγκληματίες κατάδικους στους οποίους προφανώς έδωσαν κάποιοι μερικά ψιχία πληροφοριών από τον ογκοδέστατο φάκελο με όλα τα «καλά» αυτού του διψασμένου για προβολή και δημοσιότητα που με τις απειλές νομίζει πως θα αποφύγει την βάσανο και τις επιπτώσεις από την αλήθεια… Άσε που αυτός ο παμπόνηρος που έστειλε στον Λυκομήτρο(καλάμι) τα λιγοστά στοιχεία για να «κάψει» όπως λέμε το θέμα που είχε προαναγγελθεί με το 14λεπτο τρέϊλερ έριξε -ηθελημένα ή όχι θα φανεί - νερό στο μύλο του παιδιού… Το παιδί, διότι μόνον έτσι μπορείς να χαρακτηρίσεις ένα άμυαλο που παίζει με το μέλλον του και κινδυνεύει από τις απερισκεψίες του να βρεθεί χαμένος σε δίκες και καταδίκες γιατί στην Αμερική φίλε μου δεν παίζουν. Για ρώτα και άλλους. Για κοίτα το ποινικό μητρώο αυτού που σου παριστάνει τον δημοσιογράφο και σε εξευτέλισε με την πλάκα που σου έκανε πως τάχατες η κυρία Christine Lagarde έκανε δηλώσεις σε ποιον στον Λυκομήτρο; Και εσύ πήγες και υπέβαλες και ερώτημα. Δεν ήξερες δεν ρώταγες; Υπήρχε περίπτωση να κάνει εκπρόσωπος σοβαρού οργανισμού δήλωση στον Λυκομήτρο; Με τόσες καταδίκες και τόσες απάτες ; απλά την πάτησες στην παγίδα που σου έστησε αυτός με τον οποίο, δεν ξέρω πως και γιατί, άνοιξες κόντρα και πόλεμο ως μη όφειλες… Και έχετε επιδοθεί και οι δυο σε ένα πόλεμο χαρακωμάτων βάζοντας εσύ σε περιπέτειες τον εαυτό και τον σταθμό σου και εκείνος το μέλλον και την καριέρα του που ασχολείται μαζί σου λες και δεν έχει σοβαρότερα να ασχοληθεί.
Αν και μαζί σου, σε ψάχνουν δηλαδή και ασχολούνται, έτσι τα έχεις καταφέρει φίλε Θάνο και οι αρχές των ΗΠΑ μετά την πατάτα που έκανες… Και αρκετοί άλλοι. Δυστυχώς. Απλά το μόνο που κατάφερε αυτός που σου στην έστησε την «παγίδα» και έδωσε κάποια ψεγάδια, επαναλαμβάνω ψήγματα πληροφοριών, από τον ογκοδέστατο φάκελο με την υπόθεση της πλαστοπροσωπίας και όλων των παρανομιών του Κυριάκου Παπαπολίτη… Το μόνο πρόσκαιρα «ευχάριστο» που «κατάφερε» ίσως και αυτός να ήταν τελικά ο στόχος, να αποδυναμωθεί η όλη υπόθεση… επειδή ακριβώς προέρχεται από κάποιον με τέτοιο(…) και τέτοιας έκτασης ποινικό μητρώο όπως ο Γ.Λυκ. σεσημασμένο από τις Αμερικκανικές αρχές και αποκλεισμένο από κάθε ελληνική επίσημη αρχή αφού τοις πάση είναι γνωστό τι εστί Γ.Λ. Στόχος δηλαδή δεν είναι ίσως να αποδυναμωθεί η όλη θολή και σκοτεινή υπόθεση που σε αφορά και το ξέρεις αλλά ο παμπόνηρος που έκανε την δουλειά και μοιράζει από εδώ και εκεί πληροφορίες , όχι μόνο για σένα, αλλά και για άλλους και μάλιστα καλές και αξιόπιστες πληροφορίες, ήταν να σε ρίξει στο επίπεδο του Γ.Λ. και να αρχίσεις να αποδυναμώνεσαι και να χάνεις την εμπιστοσύνη και την αξιοπιστία του ειδικά μετά την πατάτα που έκανες να ζητήσεις ενημέρωση από τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ για το αν πράγματι υπήρξε δήλωση που θα σε φωτογράφιζε δήθεν. Και εκεί την πάτησες "φίλε" Θάνο…
Αυτός/οι βέβαια-και δεν είναι πολλοί ένα δυο άτομα φιλαράκια καλά που πάντα διασκέδαζαν με το να βάζουν άλλους να σκοτώνονται και να διχάζονται για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο το κεφάλι τους και να κάνουν ανενόχλητοι την δουλειά τους και να πλουτίζουν έτσι δια της σιωπής και συγκάλυψης σκανδάλων- αυτοί που έδωσαν στον Γ.Λ όλες αυτές τις «πληροφορίες». "Πληροφορίες" που είναι διάσπαρτες στο διαδίκτυο και απλά οι γνωστοί κύκλοι που τρέμουν για την αποκάλυψη τους, τον καθοδήγησαν και του έστειλαν, με τον γνωστό τρόπο, και κανά δυο στοιχεία έτσι για να τον γλυκάνουν, όπως κάνουν πάντα δουλεύοντας τον ως συνήθως τον δυστυχή... Για να νομίζει ότι κάποιος είναι μέσα στην δυστυχία και την πείνα του... Τρομάρα τους και κούνια που τον κούναγε...
Ίσως, πάλι, λέω εγώ τώρα, το έκαναν και για να σε βοηθήσουν να απεμπλακείς αφού εκ των πραγμάτων το «θέμα» θα πάει στα σκουπίδια(spam), επειδή προέρχεται από τον Γ.Λυκομήτρο που όλοι πλέον στην Ιερουσαλήμ ξέρουν ποιος είναι και τι βεβαρυμμένο παρελθόν έχει μετά τα στοιχεία και την έρευνα που έχει δημοσιοποιηθεί εδώ και χρόνια πριν για το άτομο αυτού του επαγγελματία εξολοθρευτή που για ένα 100αρικο άντε το πολύ 200$ αναλαμβάνει συμβόλαια επαγγελματικής και ηθικής εξόντωσης… Άρα, θα υπολόγισε ο πονηρός «δώσε στο καλάμι που όλοι γνωρίζουν ότι είναι ένα αναξιόπιστο μη σοβαρό προσωπικό σύμπλεγμα κάποιου με καταδίκες και κάψτο θέμα και άσε μετά να τρέχουν να πιστέψουν….» δαιμόνιος στα αλήθεια νους αφού θεωρεί στο πίσω μέρος του διαφθαρμένου μυαλού του ότι ουδείς μετά θα ασχοληθεί και θα πάρει στα σοβαρά αυτά που γράφει ο Γ. Λυκομήτρος…
Πάντως η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω κάποιον που θα είχε λόγους να κάνει μια τέτοια πράξη-να στείλει δηλαδή στον Γ. Λυκομήτρο έτσι κανά δυο στοιχεία της πράγματι θολής και σκοτεινής υπόθεσης γεμάτι ίντριγκα δολοπλοκία μίσος και εμπάθεια- παρά μόνον έναν… Που και λόγο έχει να μη βγει η αλήθεια… Και να αποδυναμώσει το όλο θέμα και φοβάται…. Μου έρχεται στο νου κάποιος… Ένας μόνο με θηλυκό μυαλό και θηλυπρεπή συμπεριφορά θα μπορούσε να σκαρώσει κάτι τέτοιο… ή ίντριγκα σε όλο της το μεγαλείο!
Η άλλη πλευρά, όμως ενός ελεύθερα σκεπτόμενου συνωμοσιολόγου όμως, έχει έναν άλλο συλλογισμό που καλού κακού οφείλω να τον παραθέσω και αυτόν. Έτσι για την ιστορία και για τα record όπως λέμε. Παλιό το κόλπο. Ο Λυκομήτρος παλιά καραβάνα. Στην βρόμα και την δυσωδία. Το έχει κάνει και θα το ξανά κάνει. Σου λέει το έξυπνο δαιμόνιο μυαλό… αφού δεν το βγάζει το θέμα αυτός που το έχει τόσους μήνες ρίξε την φόλα με τον Λυκομήτρο και έτσι θα τσιμπίσει και ο ένας …και ο άλλος…. Ποιος είναι ο ένας και ποιος ο άλλος ε ψάξτε λίγο… «βάλε το Λυκομήτρο να κάνει την βρόμικη δουλειά… και άστον να τρέχει…» δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται ο συγκεκριμένος που έναντι 100αρικου εξαπολύει τόνους λάσπης και κατασκευασμένα ψεύδη. Αναλήθειες και φαντασιώσεις. Έχει ξανά χρησιμοποιηθεί από τους ίδιους κύκλους και θα ξανά χρησιμοποιηθεί πάλι αφού ο βρεγμένος την βροχή δεν τη φοβάται. … καριέρα δεν έχει να χάσει. Στείλε του κανένα 100αρικο κάντον να νομίζει πάλι ότι κάποιος είναι και βάλτον να αρχίσει να ροκανίζει τον ενοχλητικό…
Τώρα, λοιπόν μετά τις παπαρολογίες και τις μπούρδες που έγραψε στο καλάμι του ο Γ.Λ. έρχεται ο «ενδιαφερόμενος» και επικαλείται προς τον σταθμό του και άλλους όλα τα στοιχεία και τα ντοκουμέντα που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης–προκειμένου να αποδυναμώσει τα ελάχιστα ψήγματα μπερδεμένης(αφού δεν γνωρίζει την ιστορία και την όλη υπόθεση για την - αλήθεια(ς) που δημοσιοποιήθηκαν από ένα πράγματι αποδεδειγμένα μη σοβαρό και «καμένο» λόγω βεβαρυμένου ποινικού μητρώου – για το ποιος πράγματι είναι ο Γιώργος Λυκομήτρος; «Άρα δεν υπάρχει θέμα άρα μην ασχολείστε παιδιά» Εμ! έλα που δυστυχώς δεν είναι έτσι! Και βέβαια υπάρχει μέγα θέμα!
Τότε(με την δημοσιοποίηση της έρευνας) θα δείτε πως η πραγματικότητα ξεπερνά κατά πολύ τις θεωρίες συνωμοσίας. Κάτι ξέρουμε που σας λέμε. Δείτε για παράδειγμα όλα αυτά που συμβαίνουν με επίκεντρο ένα πρόσωπο που τελευταία έχει εμφανιστεί στο προσκήνιο της δημοσιογραφίας , εκ Λονδίνου άρτι αφιχθέντος, όχι περισσότερο από δυο χρόνια στο κουρμπέτι, και έχει καταφέρει με την αχαλίνωτη φιλαρέσκεια, εγωπάθεια και τον απίστευτο εγκεντρισμό που τον διακατέχει, να ασχολούνται όλοι(τρόπος του λέγειν) το σινάφι μας δηλαδή, με το άτομο του. Κάνει πρώτα τις πατάτες του-με καραμπινάτες παρανομίες - και μάλιστα χοντροκομμένες και με ενέργειες που αγγίζουν ή και ξεπερνούν τα όρια του εκβιασμού και μετά βάζει τα κλάματα. Ωσάν να είναι τι ;ούτε και εκείνος ξέρει. Το μόνο που γνωρίζει, όταν δεν έχει κακιώσει όπως οι κραγμένες απομονωμένες αδελφές του ελέους και της πίπας για ένα 100αρικο, τρέχει μετά να μαζέψει τα αμάζευτα. Πρώτα κάνει τις πουστιές του αυτός και άλλος κανένας στον επίγειο κόσμο και στον ουρανό(sky) και μετά τρέχει και παρακαλάει σε μικρό παιδί που του βούτηξαν την κουδουνίστρα. Ε! ά ει χάσου…. Παλιμπαιδισμός σε όλο του μεγαλείο! Μη χαί… και δεν φτάνει αυτό που ήρθε με τον Αέρα του Άρη του πολεμοχαρή του μεγάλου εκδικητή προβαίνει και σε σειρά ενεργειών που θα μπορούσαν να του είχαν κόψει τον κώλο(καλύτερα να χρωστά χάρη στην Άννα Διαμαντοπούλου και την κυρία Χ’’Ανδρέου (δεξί χέρι της πρώην Υπουργού) που δεν τον έχωσαν μέσα για τα καλά με τις ανοησίες και τι μαλακίες που έκανε… Τότε στην Ουάσιγκτον το 2010… Δεν είναι της ώρας είπαμε θα την ξετυλίξουμε την ιστορία αλλά όχι τώρα. Όχι ακόμα. Γιατί είναι σε εξέλιξη η υπόθεση –γιατί όποιος νομίζει ότι έκλεισε πλανάτε πλάνην οικτρά… Υπάρχουν πολλά ακόμα. Σε εξέλιξη. Για αυτό η έρευνα που έχει προαναγγελθεί θα βγει. Αλλά στην κατάλληλη ώρα.
Χρωστά χάρη, αδελφούλη, γιατί αν ήταν άλλος ή άλλη τώρα θα είχες μπει σε κανένα μποντρούμι της Νέας Υόρκης για κανά 5αρη χρόνια και μετά μη τον είδατε τον Παναή… Άκου υποκλοπή προσωπικών δεδομένων με ψεύτικο όνομα! ποιος είσαι μωρέ; Σιγά το ρεπορτάζ! Σιγά το αποκλειστικό. Όλα αυτά γιατί ; γιατί διώξανε μια ακόμα υπάλληλο αργόσχολη…
Και σε ποιον πήγες να το δώσεις, το «θεματάκι» σε ποιον; στον μέγα αρχιεκβιαστή! Ο κόσμος το έχει τύμπανο και εμείς και εκείνος κρυφό καμάρι. Ε! α ει στο καλό… μυρμηγκάκι… Και μετά, ο ομορφονιός, μόλις βλέπει ότι πλησιάζουν τα σκούρα, και ότι κάποιος θα του την κάνει γερά, γιατί η πιάτσα φιλαράκι είναι σκληρή και ακόμα μαλακός σα το τρυφερό κωλαράκι του μωρού. Στοργή και προδέρμ δηλαδή ένα πράμα. Και μόλις τα τσακάλια και οι λύκοι βγουν στο κουρμπετι και αρχίζουν να ουρλιάζουν(είδες τι σημαίνει κακός ΛύκοςΜήτρος) έ έλα να σου πούμε εμείς που ξέρουμε τι κουμάσι είναι, που τρώει και από ποιους τρώει ένα ξεροκόμματο. Και μετά το παλικαράκι τις φακής που μια χαρά κάνει τις μαλακίες με παραποιήσεις ειδήσεων και γεγονότων διαστρεβλώσεις συνεντεύξεων (κακομοίρη μου ουέ και αλίμονο σου δεν ξέρεις που έχεις μπλέξει ξέρεις πόσους έχει ξεπαστρέψει τούτος δω ο Λύκος;) δεν έχεις και λίγα στο ενεργητικό σου για τα δυο χρονάκια που μετράς. Αλλά μη σκιάζεσαι έχεις ακόμα πολλά να δεις… πάρα πολλά. Αλλά μη κάνεις μαλακιούλες. Γιατί μια του κλέφτη δυο τρεις και η κακή του μέρα… Κάνει όλα αυτά και μετά έντρομος φτιάχνει επιστολές του style «ελάτε να τα βρούμε να γίνουμε ομάδα… είμαστε όλοι θύματα συνωμοσίας..» και άλλα τέτοια κουλά. Αρκετά ως εδώ είπαμε για σένα «παλικαράκι» αλλά έχουμε και συνέχεια…
Είναι πολλά. Πάρα πολλά αυτά που
συμβαίνουν και αυτά που θα συμβούν. Το προσεχές διάστημα. Καταιγισμός εξελίξεων
πολιτικών στην Ελλάδα και στον κόσμο. Το εξάμηνο που ξεκινά θα έχει πολλά να
μας δώσει. Πλήθος εμπειριών. Ας έχουμε υπομονή και επιμονή.
Και κάτι ακόμα. Επειδή παρόλο που δεν γράφω σε αυτό το blog επειδή βλέπω όμως ότι το τιμάται δέοντος με τις επισκέψεις σας, εσείς οι λίγοι επίλεκτοι υποψιασμένοι και εκλεκτοί μου φίλοι, δεν θα σας αφήνω παραπονεμένους. Θα σας δίνω τροφή και θα μου δίνετε ειδήσεις και πληροφορίες.
Το ξέρω, όχι ψάχνεστε, από τα email και τα μηνύματα που μου στέλνετε μέσω φίλων και κοινών γνωστών, ψάχνετε να βρείτε τους λόγους που δεν μιλώ –δημοσίως – είπαμε υπάρχει λόγος. Όταν εκλείψει πάλι εδώ θα είμαστε στις επάλξεις. Με αποκαλύψεις.
Αλλά να ξέρετε ένα καλό και πετυχημένο συστηματάκι άμα λ.χ μπορεί και στα αλήθεια να κινδυνεύεις να σε φάνε κανονικά και να φανεί τυχαίο γεγονός ή και ατύχημα, συμβαίνουν τέτοια κάθε μέρα ξέρετε πόσα τέτοια ;ουουουου… ούτε ένα ούτε δυο. Δεκάδες στην Ελλάδα. 100αδες σε όλο τον κόσμο. Αν λοιπόν κινδυνεύεις να σε φάνε άσχημα όπως τον Σωκράτη Γκιόλια, και όχι μαϊμού έτσι για να αυτοδιαφημιστείς όπως κάτι κόκκινα αριστερά τσακάλια που χρόνια τώρα έτρωγαν και άρμεγαν το κράτος –δηλαδή εσένα τον πολίτη μέσα από τους φόρους μας- και τώρα το παίζουν αντιστασιακοί. Με του κώλου αποκαλύψεις με μια μετάφραση από τα έτοιμα που υπάρχουν στο διαδίκτυο –τι καλή ανακάλυψη αυτή – και έκανες την «επιτυχία»!
Τρομάρα τους. Και νομίζουν πως ο κόσμος τα
τρώει. Πάει πέρασε ο καιρός που τα έχαυταν. Τα κατάπιναν. Από το χαζοκούτι. Ε! ρε κούνια που τους
κούναγε… δεν ξέρουν τι έρχεται για αυτό προσπαθούν να το παίξουν και
ήρωες.
Ας είναι δεν λέω περισσότερα στο κομμάτι αυτό γιατί μπορεί να έχουμε νέα μέτωπα και τώρα δεν χρειάζονται άλλα. Αρκετά έχουμε.
Έλεγα λοιπόν πως άμα έχεις το σαράκι μέσα σου και τρώγεσαι να πεις την αλήθεια γιατί το έχεις το θέμα, ένα καλό συστηματάκι είναι να τα δίνεις σε άλλους-άσχετους με εσένα - να τα παίζουν να κάμνουν και καμιά επιτυχία και άλλη βρε αδερφέ όχι όλα δικά σου μονά διπλά δε γίνεται. Υπάρχει και θεός! Δώσε και αλλού κάτι τις… ε Αυτό κάνω προσωπικά αλλά και συλλογικά εδώ και αρκετό καιρό. Μήνες θα έλεγα και πολύ μου αρέσει που βλέπω να γίνεται χαμός με θεματάρες που έχουμε δώσει εμείς ή προσωπικά σε φίλους ή άσχετους (η πλάκα είναι με αυτούς τους τελευταίους τους άσχετους) που τους τα δίνεις έτοιμα έγγραφα ηχητικά και ότι άλλο θέλεις) πρώτα τρώνε μια κρυάδα. Είναι; δεν είναι ;αναρωτιούνται. μην είναι καμία παγίδα; καμία πατάτα ; εδώ που τα λέμε δεν έχουν και άδικο. Ξέρεις τι είναι να σου έρχεται θέμα από το πουθενά; δεν είναι και λίγο. Και την άλλη μέρα όλοι να μιλάνε για σένα. Και μετά να τρέμεις… και ποιος είναι αυτός που το έστειλε; τι θέλει; τι επιδιώκει; Τι θα ζητήσει; Γιατί δεν μιλάει; γιατί δεν απαντάει στο email(μαϊμού και αυτό χωρίς ίχνη). Μην είναι βαλτός; από ποιον; ποιους; Και μετά αρχίζει η παράνοια… πολύ την έχω καταβρεί… μ’αρέσει. Έχω βρει την ησυχία μου. Δηλαδή κάνω τη δουλειά μου. Βγάζω για όποιον θέλω τις βρομιές και τα άπλυτα του στην φόρα μέσω άλλων, και έχω και την ησυχία μου. Αυτό που το βάζεις; Αλλά μερικές φορές πρέπει να παίρνεις το ρίσκο και την ευθύνη ειδικά αν πρόκειται να βάλεις άλλους σε κίνδυνο… οπότε πάλι το μπαλάκι πάλι πίσω έρχεται σε αυτόν που το πετά με δύναμη και ορμή στον τοίχο…
Προσωπικά ποτέ δεν έδινα μια για τις φαμφάρες και τις δάφνες για τις επιτυχίες που είχα. Κάποτε ίσως μου άρεσε. Ήταν ας πούμε μια δικαίωση. Αναγνώριση. Τώρα μια δε δίνω. Δε με νοιάζει. Δεν με αφορά το θέμα. Μόνο να βγάζω στη φόρα τις βρομιές όπως του αλητήριου του εκβιαστή του Παϊσιου και άλλων σαπιοκοιλιών τράγων και πολιτικάντηδων. Α! και μιας και το έφερε η κουβέντα με την υπόθεση Παϊσιος, επειδή ο άθλιος ζει σα να μην συμβαίνει τίποτα βγαίνει βόλτες με αγόρια και κορίτσια πάει εκδρομές και άλλα τέτοια, δεν τελειώσαμε. Έχουμε πολλά ακόμα να αποκαλύψουμε. Πολλά και πολλούς για τον ύποπτο και βρόμικο ρόλο τους. Πλησιάζει πάλι η ώρα που θα συνταραχτεί σύσσωμη ὀχι μόνο η διεφθαρμένη οργανωμένη ομογένεια αλλά και οι διαφθορείς της Εκκλησίας μας. Έχετε υπομονή και πολλά θα μάθετε και θα ανατριχιάσετε. Υγεία να έχουμε να μη μας βρει κανένα ατύχημα… λέμε τώρα έτσι για να καταγράφετε και να λαμβάνουν τα μηνύματα όσοι πρέπει…
Όλα μάταια είναι, το μόνο που πάντα με ένοιαζε είναι να την κάνω με γερές δόσεις αλήθειας και αποκαλύψεων για τις βρομιές τις ανηθικότητες την υποκρισία τους σε όλους αυτούς τους καθώς πρέπει σκουληκιασμένους χοντροκοιλαράδες που έχουν τελματώσει μέσα στην σαπίλα και την βρομιά που μαστίζει την εποχή μας. Να καθαρίζω όσο περισσότερη κόπρο του Αυγεία γίνεται. Όσο λιγότερα καθίκια τόσο καλύτερη κοινωνία. Τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες τα παιδιά μας να μη πέσουν στα χειρότερα.
Όταν κράζεις και βγάζεις τα άπλυτα και τις βρομιές στην φόρα όσων έφαγαν τον αγλέουρα έκλεψαν γαμήσανε και μετά μας έχεσαν και από πάνω είναι το ελάχιστον που μπορείς να προσφέρεις αν μη τι άλλο στα παιδιά σου. Και εγώ για τα παιδιά μου το κάνω. Γιατί ξέρω ότι κάποιος αλητήριος θα θελήσει να τα εκμεταλλευτεί. Να κλέψει τον ιδρώτα τους. Να τα πονέσει. Να τα κάνει να κλάψουν άδικα. Στα παιδιά μου το χρωστώ και στα παιδιά του κόσμου.
Έλεγα να το κλείσω εδώ το σημείωμα αλλά να μου έρχονται ένα ένα τώρα.
Προ ημερών βρέθηκα με έναν πανίσχυρο
ΕλληνΑμερικανό που οι άλλοι τον βλέπουν και τρέχουν να του φιλήσουν τα πόδια
και τα χέρια επειδή έχει χρήματα. Πολλά χρήματα. Δεν ξέρει τι έχει ο παππούς 72
χρονών σήμερα. Όλα του τα χρόνια να υπηρετεί την Εκκλησία εκεί στην Αστόρια.
Μια μεγάλη εκκλησιά. Μεγάλη ενορία. Λένε και τι δεν λένε για δαύτον. Όμως και εκείνος τους έχει γραμμένους για τα
καλά εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Και εδώ που τα λέμε πολύ καλά κάνει γιατί οι
ίδιοι που πανε να τον προσκυνήσουν οι ίδιοι –τι υποκρισία θεέ μου- που τον
γλείφουν για να αρπάξουν το παραδάκι οι ίδιοι –και το γνωρίζει πολύ καλά ο
ασπρομάλλης στρουμπουλός παππούς-οι ίδιοι τον θάβουν και το χαντακώνουν! Με
κουτσομπολιά και άλλα τέτοια φαιδρά.
Μου
έλεγε λοιπόν ο κύρ Νίκος που δεν δίστασε να τα βάλει ούτε με τον Πατριάρχη ούτε
με αρχιεπισκόπους. «βρε παλικάρι μου πως έχεις καταφέρει και όλη η σαπίλα από
το βρομοσινάφι σου δεν θέλει ούτε να σε δει; Να πέσουν να σε γδάρουν να μπορούσαν
να σε κόψουν κομματάκια να σε πετάξουν στα σκυλιά τα αγαρηνά και πάλι ευχαριστημένοι δεν θα είναι».
Τι να σου πω κυρ Νίκο… δεν έχω πρόβλημα με
κανέναν. Εκείνοι έχουν…
«θα σου πω εγώ. Τους χάλασες τις δουλειές.
Τις business! Τους χάλασες το
παραδάκι που έβγαζαν. Γράφεις αλήθειες. Βγάζεις βρομιές. Κάνεις την διαφορά και
εδώ δεν είχαμε τέτοιες συνήθειες. Ποτέ. Ξέραμε τι γίνετε αλλά τα λέγαμε στα
σπίτια μας. Στις κοινότητες μας αλλά ποτές δεν τα διαβάζαμε. Από κανέναν. Όλοι
τους ένας και ένας. Είσαι και εσύ όμως ζηζάνιο. Δεν έχεις αφήσει κανέναν σε
ησυχία. Αλλά να σου πω κάτι. Καλά κάνεις. Χρειάζεται λίγο να ξεβρομίσει ο
τόπος. Γεμίσαμε σκατά. Ζέχνει το τόπος. Παντού βρομιά. Ε ας υπάρχει και κάποιος να κάνει την διαφορά
στην κοινότητα μας. Τι βλέπει για την
Ελλάδα» μου αλλάζει την συζήτηση αφού δεν μιλώ μόνο ακούω…
Να σου πω κυρ Νίκο…
Και του είπα πολλά. Πάρα πολλά. Εκείνο το βράδυ καθίσαμε ίσαμε να
κλείσει το φεστιβάλ… και τι δεν είπαμε. Και για ποιον δεν με ρώτησε. Αλλά και
πόσα και για ποιους δεν μου είπε… Να είσαι καλά κυρ Νίκο. Να είσαι καλά…
Λοιπόν εδώ σταματώ και σύντομα εις το
επανιδείν…
Καλά να είστε. Να έχετε δύναμη και υγεία.
Να αγαπάτε ο ένας τον άλλο και να βοηθάτε όσους μπορείτε περισσότερους… σας ευχαριστώ για την υπομονή σας. Καλή
συνέχεια σε ότι κάνετε.
Θα τα πούμε σύντομα και από εδώ. Στην
επόμενη φάση. Στον επόμενο τόνο.
Α.Σ.
Για κανά δυο τρεις εκεί στην Νέα Υόρκη,
όχι γιατί όπως με κατηγορούν ως δικομανή ή όλες τις άλλες μπουρδολογίες
που ενίοτε αραδιάζουν εδώ και εκεί σε άσχετους και ότι κάτσει, αλλά για τα
παιδιά μου! Τα παιδιά μου που θέλω να
έχουν απτά στοιχεία και αποδείξεις για αυτά που ξέρουν και γνωρίζουν για τον
πατέρα τους. Και ι ύστερα για την ιστορία και τους ερευνητές του μέλλοντος που
θα αναζητούν και θα σκαλίζουν και αυτή
την σκοτεινή πλευρά της Ελληνικής
κοινότητας, όπως και εγώ σκαλίζω το παρελθόν για σκάνδαλα και σκανδαλάκια όσων
το παίζουν παρθένες και ευεργέτες ή σωτήρες του Ελληνισμού ενίοτε και της
Ελλάδος για να μη πω και του έθνους με την μωρολαγνεία που που τους διακατέχει
επειδή απέκτησαν –στην πλειοψηφία τους-με άνομες και μαφιόζικες μεθόδους χρήμα
ειδικά κάτι ψευδό «ηγέτες». Θα ψάχνουν οι ιστορικοί και οι ερευνητές του άμεσου
μέλλοντος μας ειδικότερα και κυρίως την
πολύ-πλόκαμη ποικιλόμορφη διαπλοκή
δημοσιογράφων, όχι μόνο στη Ελλάδα, και «δημοσιογράφουντων» με τα προσωπικά
ιδιωτικά, πολλές φορές σκοτεινά
μικροσυμφέροντα… Και εν προκειμένω, τα σκοτεινά και αλληλόδιαπλεκόμενα της ελληνικής κοινότητας στις ΗΠΑ.
Συμφέροντα, που έχουν καταστήσει τον
ομογενειακό αλλά και τους ελάχιστους
ανταποκριτές όλους, πλήρως εξαρτώμενους ώστε να μη μπορούν να γράψουν
τις τραγικές αλήθειες για όσα άνομα και παράνομα τεκταίνονται στους κόλπους της
ελληνικής κοινότητας στην ΗΠΑ. Οδηγώντας
την –με την μη δημοσιοποίηση όλης αυτής της βρόμας και της δυσωδίας –ακόμα πιο κάτω στο τέλμα και την ανυποληψία.
Μια απόφαση που δυστυχώς όσο και να
προσποιείται το αντίθετο, θα την βρίσκει
–ο Θανάσης Τσίτσας- μπροστά του συνεχώς. Λυπάμαι. Πολύ. Ειλικρινά. Και το
εννοώ. Ακόμα και τα τελευταία 24ωωρα
πριν την δίκη γνωστός συνάδελφος μου τηλεφωνούσε για να δοθεί μια λύση λέγοντας
μου «ρε Αλέξανδρε έχει προβλήματα… κάνε
κάτι δεν είσαι τέτοιος άνθρωπος χέστον άστον δώσε τόπο στην οργή σου και παράτησε
τον είναι κρίμα για τα παιδιά του…» και άλλα πολλά τέτοια που μου έλεγε το ίδιο πρόσωπο που με
την δημοσιοποίησης της απόφασης μου έδωσε συγχαρητήρια(sic) με τα ανάλογα «σχόλια» που ούτε της παρούσης
είναι, ούτε επιτρέπεται και να
δημοσιοποιώ τέτοιες ιδιωτικές καθαρά
προσωπικές συζητήσεις… Η απάντηση μου ήταν περίμενε και θα δεις
κάτι έχω στο μυαλό μου. Με ξέρεις τόσα
χρόνια. Δεν είμαι ανθρωποφάγος αλλά δεν τον πείραξα τον μπαγάσα… κάτι θα κάνω…»
και το έκανα! Άλλο αν ο Θανάσης Τσίτσας τα στύλωσε και πεισμάτωσε!
Του Θ. Τ. του έδωσα την ευκαιρία –δεν θα
αναφερθώ σε λεπτομέρειες. Αυτές και όλο
το ρεπορτάζ αναλυτικά και εκτενώς με νομική ανάλυση για το ιδιαίτερο της δίκης
και της όλης ακροαματικής διαδικασίας
στην κατάλληλη ώρα. Την κατάλληλη
στιγμή. Και πάντως όχι τώρα, όταν ο άλλος είναι στο
καναβάτσο ριγμένος. Πληγωμένος. Και
τούτο –η καταγραφή με λεπτομέρεια της ακροαματικής διαδικασίας και όσων προηγήθηκαν από το 2007 μέχρι σήμερα
θα γίνει, για ένα λόγο. Μόνο και μόνο
για να καταγραφεί στην ιστορία. Να δημοσιοποιηθούν τα γεγονότα και όσα προηγήθηκαν. Για κανέναν
άλλο λόγο. Του έκανα μια αληθινή
γενναία πρόταση προκειμένου να διαφύγει αυτής της διαπόμπευσης(με μια τέτοια
καταδικαστική απόφαση) αλλά δεν δέχθηκε
προφανώς διαποτισμένος από εμπάθεια και άλλα αρνητικά συναισθήματα. Του ζήτησα
να τα βρούμε χωρίς να φάμε τις σάρκες μας.
Γιατί τις φάγαμε τις σάρκες μας φίλε
Θανάση και δεν ευθύνομαι εγώ… Αλλά όλοι εκείνοι που σε «παρέσυραν…» Για σκέψου τώρα ή μάλλον για ψάξε να βρίσκεις
όλους αυτούς τους «καλοθελητές» και
ευκαιριακούς «φίλους» όταν θα
βρίσκεις μπροστά σου μια τέτοια απόφαση
καταπέλτη για σένα και την καριέρα σου. Δεν σε καταδίκασε κάποιος για μια απλή
συκοφαντική δυσφήμηση, σύνηθες φαινόμενο για ένα δημοσιογράφο που κάνει έρευνα
και ρεπορτάζ και μπορεί κάποιες φορές να μην προσέξει ή ακόμα και τα ποικίλα
συμφέροντα να μην τον ευνοήσουν και να «καταδικαστεί» , αλλά ένας συνάδελφος
σου. Με μια απόφαση καταπέλτη και μια δικογραφία που ορθώς περνά στα δικαστικά
χρονικά λόγω ιδιάζοντος ενδιαφέροντος όπως ειπώθηκε. Και τούτο γιατί είχαν
προηγηθεί πολλά από τον Ιούνιο του 2007…
Μια απόφαση καταδικαστική και μάλιστα από έναν πρώην φίλο από τον οποίο ευεργετήθηκες έστω και
περιστασιακά…
Θυμάσαι φίλε Θανάση που όταν ήρθες Νέα
Υόρκη βρήκες μια έτοιμη δουλίτσα με κάποια λεφτά, λίγα ή πολλά δεν έχει
σημασία. Θυμάσαι φίλε Θανάση που για να σε στηρίξω οικονομικά έστω με αυτό το
ελάχιστον σε προσέλαβα στο γραφείο Τύπου στο 2004 για την κληρικολαϊκή των
παραδοσιακών ορθοδόξων και πήρες ένα
καλό ποσό …για να κάνεις παρέα σε τρεις τέσσερις συναδέλφους από Αθήνα που
είχαν έρθει να καλύψουν το θέμα… Θυμάσαι φίλες Θανάση εκείνες τις ατέλειωτες
ώρες στο Ομόνοια όσα μου έλεγες και τι σου έλεγα. Έ! Λοιπόν λυπάμαι αλλά δεν
αντιστάθηκες έγινες ένα με όλους αυτούς… κρίμα γιατί κατά βάθος-δεν ξέρω σε
πόσο βάθος –αλλά για μένα νομίζω είσαι καλό παιδί. Και κάτι ακόμα. Πάντα υπάρχει χρόνος για
μεταμέλεια και μια ειλικρινή συγνώμη γιατί μπορεί αυτή η απόφαση απλώς να είναι
μια ηθική ικανοποίηση για μένα, και για σένα ένας κόλαφος που θα σε «παρενοχλεί»
πάντα στην συνείδηση σου και αγκάθι στην καριέρα σου, αλλά τώρα όπως θα
γνωρίζεις υπάρχει και συνέχεια… Τέτοια,
που αναγκαστικά θα πρέπει να βάλεις τα πράγματα να τα ζυγίσεις. Υπάρχει
ακόμα λίγος χρόνος μέχρι τις 25 Ιουνίου που θεωρητικά λήγει η προθεσμία για την
υποβολή της αγωγής για οικονομική αποζημίωση. Αυτά. Προς το παρόν. Και άμα με
συναντάς κοίτα να βρεις το θάρρος να μου μιλήσεις. Δεν δαγκώνω. Ούτε είμαι τόσο
σκληρός και απόμακρος όσο δείχνω. Έχω και εγώ τις προσωπικές μου ευαισθησίες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου